درس هفدهم امام شناسي
در کتاب عشق بنویسید
آن مرد در باران نیامد
آن مرد گناه ما را دید و مثل ابر زمستانی گریه کرد
آن مرد از جاده میاید
بنویسید آن مرد در کنار ماست و ما او را ندیدیم
آن مرد دلش را به ما خوش نکرد
آن مرد به دنبال ٣١٣ جوانمرد نبود
آن مرد زمانش را نیافت
آن مرد باران شد .......
آن مرد زیر باران خیس شد
مثل شمع آب شد
آن مرد فکر میکنم فراموش شد ......
آن مرد جمعه میاید
جمعه هم فراموش شد ....
شاید این جمعه بیاید
ولی جمعه هم از انتظار خیس خسته شد.
اللهم عجل لولیک الفرج
برای آمدنش دعا کنیم............
درپي مباحث امام شناسي به بررسي شخصيت ممتاز امام عصر مي پردازيم .تا با شناخت
شخصيت والاي امام زمينه ي محبت بيشتر و به دنبال آن پيروي از ايشان توفيق راهمان شود
دراين جا همان گونه كه اشاره خواهم كرد ، از مباحث استاد بسيطي وبا رجوع به سايت علمي
وفرهنگي محمد صلي الله عليه وآله وسلم مطالبي تقديم حضورتان مي گردد.
@هدایتگر این عصر، چگونه شخصیتی است؟ قسمت اول
( نویسنده: مسعود بسیطی )
در راستای یاریِ خدا و جانشینش، خدمتی ارزشمندتر از معرفی صحیح امام به مردم نیست
هیچ تعریفی نیز از آنچه حجت‌های الهی بیان کرده‌اند، کامل‌تر و صحیح تر نخواهد بود. پس
پسندیده‌تر آن است که ببینیم هدایتگران الهی، شخصیت امام را چگونه معرفی کرده‌اند.
در این نوشتاربه برخی از تعاریفی که سفیران هدایت دربارهی امام داشته‌اند، اشاره می‌گردد.
@@مونسِ مدارا کننده
امام رضا - هشتمین هدایتگر الهی پس از رسول خدا - می‌فرمایند:
"امام، مونس و همدمی رفیق و مدارا کننده است[1]."
آدمی ممکن است با افراد زیادی دوست باشد، اما، همه‌ی آنها انیس نیستند. انیس، همدمی
است که بتوان با او انس گرفت و با کمال اطمینان و اعتماد درد دل نمود. چنین افرادی زیاد
نیستند.
امام رضا امام را دوستی معرفی می‌کنند که علاوه بر انیس بودن، رفیق نیز هست.
یعنی صاحب رفق و مدارا با آدمی است. امام، دوستی صمیمی است که به دلیل محبت و
خیرخواهی‌اش می‌توان با او انس گرفت و حتی رازهای دل را به او گفت و آرام گرفت.
آیا ما نیز امام را به این شأن قبول داریم؟ آیا با ایشان انس می‌گیریم و رفاقت می‌کنیم؟
@@ برادر تنی
امام رضا علیه السلام می‌فرمایند: امام، همانند برادری تنی است و رابطه‌اش با انسان همچون
رابطه‌ی بین دو برادر است[2]. امام، انسان‌ها را جزیی از خود و پاره‌ی تن خود می‌داند و غم و
شادی مردم، خصوصا مؤمنان و دوستدارانش، ایشان را غمگین و شادمان می‌کند.
آیا ما نیز در غم و شادی امام شریک هستیم؟ آیا ایشان را همچون برادری تنی دوست
می‌داریم؟
@@پدر دلسوز
رسول اکرم و علی علیهما السلام، پدران امت[3] و سایر ائمه، وارث آنها هستند.
امامِ هر عصری، پدر مردم آن زمان است[4]
و امروز امام زمان، حضرت حجت بن الحسن العسکری، پدر بزرگوار ما محسوب می‌شوند.
یک پدر دلسوز، در مقابل فرزندش احساس مسوولیت می‌کند و برای سعادتمندی او از هیچ چیز
دریغ نمی‌نماید.
امام رضا علیه السلام می‌فرمایند: امام پدری دلسوز است[5]. بنابراین، سعادتمندی، موفقیت و
عاقبت به خیری ما آرزوی امام زمان است و در این راه چیزی برای فرزندان‌شان کم نخواهند
گذاشت.
آیا ما نیز امام را به پدری قبول داریم؟ آیا لااقل همان شأنی را که برای پدران خویش رعایت
می‌کنیم، برای ایشان نیز قائل هستیم؟
@@ مادر مهربان
امام، نه تنها پدر دلسوز امت است، بلکه به تعبیر امام رضا علیه السلام، مانند مادری مهربان که
به فرزند خردسالش مهر می‌ورزد، به انسان‌ها محبت دارد[6].
هر کس بخواهد بالاترین نمونه‌ی محبت، عاطفه و ایثار را نام ببرد، محبت مادر به کودک
شیرخوار را مثال می‌زند. چراکه مادر به کودک خردسالش که نه تحمل گرسنگی و تشنگی دارد
و نه قدرت حفاظت از خود، بی‌دریغ و با کمال میل محبت می‌کند. طفل صغیر اگر حتی برای
زمان کوتاهی به حال خویش رها شود، ممکن است هلاک گردد و کدام مادری است که تاب دیدن
چنین صحنه‌ای را داشته باشد؟
محبت امام نسبت به مردم به چنین محبتی تعبیر شده است. اما در ترسیم قهر و غضب امام،
پس از ظهور آنچنان مبالغه شده که تا اسم ظهور امام زمان می‌آید، اکثریت مردم تصویری
خشن از امام را در ذهن متصور می‌شوند. در حالی که محبت امام به مردم، به مهرِ مادری
تشبیه شده است. کدام مادری راضی به اِعمال خشونت نسبت به کودک دلبندش خواهد شد؟
آن چه از روایات بر می‌آید این است که بسیاری از جنگ‌ها و خون ریزی‌ها قبل از قیام امام رخ
می‌دهد و ربطی به ظهور ندارند. بلکه ناشی از فسادی است که مردم در زمین به راهانداخته‌اند.
البته در اینکه امام، ظالمانی را که قصد می‌کنند مانع از امنیت و هدایت مردمان شوند، از دمِ
تیغ می‌گذرانند شکی نیست. در اینکه منجی مظلومان، نسل ظالمین را از ریشه بر می‌چیند
حرفی نیست. در اینکه هر که بر عدالت علوی بشورد، به دست عدل گستر مهدی موعود، تارانده
می‌شود سوالی نیست. اما اینکه تیغ بر فرزندانش کِشَد و آنان را که خود قربانی ظلم و جهل
بودند، گردن زند، با رحمت و عطوفت مادرانه‌اش سازگار نیست.
اگر معرفت و شناخت مردم از حجت زمان اصلاح شود، محبت امام در سینه‌هاشان به جوش
می‌آید، تمنای وصال، جان‌شان را در بر میگیرد و چنین بی‌تفاوت در غیبت محبوب عمر
نمی‌گذرانند.
[1] - کافی، ج 1، باب نادر جامع فی فضل الامام و صفاته، ح 1، ص 200.
[2] - همان مدرک.
[3] - "من و علی پدران این امت هستیم": بحارالانوار، ج 16، ص 95.
[4] - "از امام باقر دربارهی آیه‌ی «وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ» سوال شد ایشان فرمودند منظور علی علیه السلام و فرزندان ایشان هستند": بحارالانوار، ج 36، ص 13.
[5] - کافی، ج 1، باب نادر جامع فی فضل الامام و صفاته، ح 1، ص 200.
[6] - همان مدرک
اللهم عجّل لوليّك الفرج والعافية والنصر واجعلنی من أعوانه وأنصاره آمين
:: موضوعات مرتبط:
امام شناسي ,
,
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
